Babam 11 yıl önce vefat etti. Yüklü borçları vardı, bunun yüzünden intihar girişimde bulunup vefat etti. Borçlar için bizi rahatsız ediyorlar. Ödememiz gerektiğini söylüyorlar. Bankalar çok ısrarlı. Korkudan üstüme hiçbir şey alamıyorum. Ne yapmalıyım?
Okuyucumun anlattığı husus çok acı. Bir kimse borcu nedeni ile hayatına son veriyor, kabul edilebilir gibi değil. Çok yazık. Şimdi gelelim bu güne.
Ölen bir kimsenin borçlarından mirasçıları sorumlu, bunu artık ezbere biliyoruz.
Yani okuyucum ve varsa diğer mirasçılar babalarına ait borçlardan sorumlu. Ancak genel bir de kural var: borçlar üzerinden 10 yıl geçmekle son bulur. Bu genel kuraldır.
Ama elbette bunun da istisnaları var. Okuyucum ise babasının 11 yıl önce vefat ettiğini söylüyor. Vefat eden baba elbette bu borcu öldüğü gün yapmadı, muhakkak ki borcun nedeni daha eskiye dayanıyor.
Yani 10 yılın çok ötesine gidiyor. Öyle ise bu borçların büyük çoğunluğu zamanaşımına uğramış.
Acaba zamanaşımına uğradığını bilen alacaklılar bunun için mi okuyucumu daha çok sıkıştırıyor?
Düşünülmeyecek bir husus değil. Ben okuyucuma “hiç merak etme beş kuruş alamazlar” diyemeyeceğim elbette.
Ancak hukukumuzda böyle bir zamanaşımının söz konusu olduğunu hatırlatıp, kendisinin borç ve borçlular durumu hakkında daha kesin bilgi edinip konuyu bir sonuca bağlamak için bir meslektaşımın yardımını almasını önereceğim.
Belki talepte bulunanlara bu zamanaşımı durumu hatırlatılacak belki de alacak hakkı hâlâ devam ediyor ise makul bir ödemede anlaşmaya varılacaktır. En azından da okuyucum huzur bulacaktır.
