Öncelikle TEFE diye bir istatistik türünün artık kalmadığına dikkat çeken Doç. Dr. Umut Yeniocak, bunun yerine Yurt İçi Üretici fiyat Endeksi (Yİ-ÜFE) oranının kullanıldığına dikkati çekerek, “Kanunda ya da sözleşmede TEFE ifadesinin kullanılan hükümleri, Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi olarak değerlendirmek gerekir.” dedi. Doç. Dr. Umut Yeniocak, Türk Borçlar Kanunu’nun 344. maddesinin konut ve çatılı iş yeri kiraları bakımından kira artış oranlarına sınırlama getirdiğini belirterek, buna göre bir önceki kira yılında tüketici fiyat endeksinde meydana gelen 12 aylık ortalama değişim oranının, kira bedelinde uygulanabilecek tavan artış miktarı olarak belirlendiğine değindi.
“Tavan miktar olan TÜFE oranı uygulanacak”
Sözleşmelerde alışılagelmiş kalıp olarak kullanılan “TEFE / TÜFE ortalaması” veya “ÜFE/TÜFE ortalaması” formülü hesap edildiğinde ise, ortaya çıkan sonuç, üst sınır olan TÜFE’nin üstünde olduğunu söyleyen Doç. Dr. Umut Yeniocak, “Çünkü ÜFE oranı uzun yıllardır hep TÜFE’nin üstündedir. Böylece ÜFE + TÜFE bölü iki hesabını yaptığınızda çıkan sonuç TÜFE’nin yani Kanundaki tavan artış miktarının üzerinde olmaktadır. Bu sebeple, sözleşmelerde geçen “TEFE / TÜFE ortalaması” veya “ÜFE/TÜFE ortalaması” formülü, kanundaki sınırlamayı aştığı için geçersizdir. Bu maddenin bulunduğu sözleşmelerde artış oranı olarak, yine tavan miktar olan TÜFE oranı uygulanacaktır.” açıklamalarında bulundu.
“Önemli iki kanun değişikliğinden, eski sözleşmeler de etkileniyor”
Doç. Dr. Umut Yeniocak, öte yandan, konuyla ilgili olarak Ocak 2019’da yürürlüğe giren iki kanun değişikliğini de gözden kaçırmamak gerektiğine dikkat çekti. “Birincisi, kira artış oranı olarak belirlenen TÜFE kriteri, 2019’dan önce ÜFE şeklindeydi. Dolayısıyla “TEFE / TÜFE ortalaması” veya “ÜFE/TÜFE ortalaması” formülü aslında 2019’dan önce geçerliydi. Ocak 2019’dan bu yana ise bu formül, üst sınır olan TÜFE’yi aştığı için geçersizdir. TÜFE uygulanır.” dedi.
Umut Yeniocak, “İkinci değişiklik ise, kira artışına TÜFE sınırlaması getiren Türk Borçlar Kanunu’nun 344. maddesi, kiracısı tacir olan işyeri kiraları bakımından 1 Temmuz 2020 tarihinde yürürlüğe gireceği belirtilmişse de sonradan bu tarih de Ocak 2019’a çekildi. Böylece, konut ya da çatılı işyeri kira sözleşmelerinin tamamı için kira artışlarına TÜFE üst sınırı getirilmiş oldu. Ocak 2019’dan önceki dönemlerde ise, Yargıtay uygulamasına göre, sözleşmedeki artış oranı neyse, herhangi bir sınırlama uygulanmaksızın, bu artış oranının uygulanması gerektiğini” belirtti.
Umut Yeniocak, Ocak 2019’da yürürlüğe giren bu kuralların, eski tarihli kira sözleşmelerine de kendiliğinden uygulanacağını, bunun, herkesin dikkat etmesi gereken en önemli nokta olduğunu ifade etti. Umut Yeniocak, “Yani kimse “benim sözleşmem eski tarihli olduğu için bu yeni kural değişikliğinden etkilenmez” demesin. Kira artışına sınırlama getiren bu yeni kurallar, hiçbir ek protokol ve benzeri bir müdahaleye gerek olmaksızın eski tarihli sözleşmelere de kendiliğinden uygulanır.” şeklinde ifade etti.